Κάθε αντίο κρύβει πόνο και δάκρυα... Πόσο μάλλον όταν είναι αναπάντεχο, όπως συνέβη και στην περίπτωση του Βίγκορ Μποβολέντα.
Ο πρωταθλητής Ευρώπης και κόσμου με την Εθνική ομάδα της Ιταλίας δεν είναι πια μαζί μας, κι όπως είπε λίγο πριν το τελευταίο αντίο η αγαπημένη σύζυγος Φεντερίκα: «Στον ουρανό αποφάσισαν να φτιάξουν ομάδα βόλεϊ, μα τους έλειπε το δείγμα, το νούμερο ένα κι αποφάσισαν να το πάρουν μαζί τους ενώ έπαιζε».
Λόγια που έκαναν το πλήθος του κόσμου που είχε συρρεύσει στο Τάλιο Ντι Πο να δακρύσει... Στη μικρή εκκλησία του Σαν Φραντζέσκο είχαν στριμωχτεί 400 περίπου άνθρωποι, κι ανάμεσα τους οι συμπαίκτες του ‘Μπόβο' στην Εθνική, οι προπονητές του, αντίπαλοι, φίλοι, γνωστοί και απλός κόσμος.
«Βλέπω δάκρυα, πόνο και θλίψη, αλλά μην κλαίτε γιατί ο ‘Μπόβο' ήθελε πάντα να γελά...», συμπλήρωσε η Φεντερίκα Λίζι κι αποχαιρέτισε τον άντρα και πατέρα των τεσσάρων παιδιών της με τα εξής συγκλονιστικά λόγια: «Λένε πως η τελειότητα δεν υπάρχει, αλλά δεν ξέρουν. Μαζί σου όλα ήταν τέλεια, όπως είναι τέλειοι ο Αλεσάντρο, η Αριάννα, η Αντζέλικα κι η Αουρόρα. Τώρα Μπόβο, θα προχωρήσουμε μπροστά κι όπως πάντα μαζί».
Λόγια που έκαναν το πλήθος του κόσμου που είχε συρρεύσει στο Τάλιο Ντι Πο να δακρύσει... Στη μικρή εκκλησία του Σαν Φραντζέσκο είχαν στριμωχτεί 400 περίπου άνθρωποι, κι ανάμεσα τους οι συμπαίκτες του ‘Μπόβο' στην Εθνική, οι προπονητές του, αντίπαλοι, φίλοι, γνωστοί και απλός κόσμος.
«Βλέπω δάκρυα, πόνο και θλίψη, αλλά μην κλαίτε γιατί ο ‘Μπόβο' ήθελε πάντα να γελά...», συμπλήρωσε η Φεντερίκα Λίζι κι αποχαιρέτισε τον άντρα και πατέρα των τεσσάρων παιδιών της με τα εξής συγκλονιστικά λόγια: «Λένε πως η τελειότητα δεν υπάρχει, αλλά δεν ξέρουν. Μαζί σου όλα ήταν τέλεια, όπως είναι τέλειοι ο Αλεσάντρο, η Αριάννα, η Αντζέλικα κι η Αουρόρα. Τώρα Μπόβο, θα προχωρήσουμε μπροστά κι όπως πάντα μαζί».
Λίγα λεπτά αργότερα οι Ζλατάνοφ, Τζιομπίνι, Σαβάνι, Πάπι, Ροζάλμπα, βοήθησαν τον 7άχρονο Αλεσάντρο να σηκώσει κι αυτός το φέρετρο με τη σωρό του αδικοχαμένου άσου με τον κόσμο να χειροκροτά.
«Ποτέ δεν πίστευα ότι θα ερχόταν η στιγμή που θα έπρεπε να πάω στην κηδεία ενός από τα... παιδιά μου», σιγοψιθύρισε ο Χούλιο Βελάσκο, προπονητής του Μποβολέντα στην μεγάλη Ιταλία της δεκαετίας του '90...
Τώρα, θα αρχίσει να χτίζει μια άλλη μεγάλη ομάδα εκεί ψηλά...
ΠΗΓΗ: ΕΣΑΠ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου