Το παρακάτω απόσπασμα είναι από το βιβλίο‘Χρηματοοικονομική διοίκηση και διεθνής τραπεζική’, (εκδόσεις ΣΑΚΚΟΥΛΑ), του οικονομολόγου Σπύρου Ρεπούση, έτους 2006 – πριν ξεσπάσει η παγκόσμια οικονομική κρίση και η κρίση του Ευρώ. Σκοπός του βιβλίου είναι η κάλυψη θεμάτων που σχετίζονται με τη Χρηματοοικονομική Διοίκηση και τη Διεθνή Τραπεζική. Στο βιβλίο, εκτός των άλλων, καταγράφονται θέματα της διεθνούς τραπεζικής όπως είναι ο κίνδυνος χώρας, τα διεθνή δάνεια, οι κρίσεις χρέους, μορφές διεθνούς χρηματοδότησης και διεθνή τραπεζικά προϊόντα.Τέλος, παρουσιάζεται η σημασία της αλλαγής παραδείγματος στα οικονομικά και η τάση προς ένα παγκόσμιο νόμισμα.
Σε κάποια μελλοντική χρονική στιγμή ίσως οι Η.Π.Α., η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ιαπωνία (ίσως και η Μεγάλη Βρετανία, η Κίνα, η Αυστραλία και ο Καναδάς) να υιοθετήσουν ένα κοινό νόμισμα.
Η ιδέα ενός κοινού νομίσματος στην Ευρώπη στηρίχθηκε στις απόψεις που είχαν αρχικά διατυπωθεί σχετικά με τις άριστες νομισματικές περιοχές (Optimum Currency Areas). Σύμφωνα με τις απόψεις αυτές χώρες με ένα κοινό νόμισμα έχουν υψηλότερο βαθμό ενοποίησης (ιδίως στο εμπόριο) από άλλες, μειώνοντας την πιθανότητα εμφάνισης ασύμμετρων οικονομικών σοκ και μη συγχρονιζόμενων οικονομικών κύκλων.
Κατά τον Mundell, οι άριστες ζώνες για ένα νόμισμα ορίζονται ως οι περιοχές μέσα στις οποίες ο παράγοντας εργασία είναι πρόθυμος και μπορεί να μετακινηθεί ελεύθερα.
Σύμφωνα με μελέτη της Ευρωπαϊκής Τράπεζας, εξετάστηκαν οι επιπτώσεις στην ευημερία μιας χώρας που γίνεται μέλος μίας νομισματικής ένωσης σε σχέση με την επιλογή των κυμαινόμενων συναλλαγματικών ισοτιμιών και το συμπέρασμα μεταξύ άλλων ήταν ότι για να είναι επωφελής η συμμετοχή σε μια νομισματική ένωση, τα μελλοντικά οφέλη στο προϊόν της χώρας πρέπει να είναι μεγαλύτερα όσο μικρότερη είναι η χώρα και όσο μεγαλύτερα ήταν στο παρελθόν τα ασύμμετρα οικονομικά σοκ.
Υπάρχει επίσης η πρόταση της ίδρυσης μιας παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής αρχής που θα ρυθμίζει το διεθνές οικονομικό σύστημα, μεταξύ Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών, περιορίζοντας τον πιστωτικό κίνδυνο παγκοσμίως ώστε να περιοριστούν οι αρνητικές επιδράσεις ενός πλήρους απελευθερωμένου παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Μέχρι σήμερα η συμφωνία όλων των χωρών για αποτίμηση των διεθνών συναλλαγών σε Αμερικάνικα Δολάρια, είχαν καταστήσει το Αμερικάνικο νόμισμα σε κύριο παγκόσμιο απαθεματικό νόμισμα. Από το συγκεκριμένο νόμισμα εξαρτώνται όλες οι χώρες που επενδύουν αλλά και προμηθεύουν ή αγοράζουν προϊόντα και υπηρεσίες τις Η.Π.Α.
Η υιοθέτηση ενός παγκόσμιου κοινού νομίσματος απαιτεί μια ενιαία νομισματική πολιτική και μια παγκόσμια κεντρική τράπεζα. Σε μια εποχή που οι διεθνείς χρηματοοικονομικές συναλλαγές αυξανονται σε μεγαλύτερο βαθμό από ότι το διεθνές εμπόριο αγαθών και υπηρεσιών, φαίνεται να υπάρχει ανάγκη για ένα παγκόσμιο νομισμα.
Η διενέργεια συναλλαγών θα διευκολυνθεί με ένα κοινό παγκόσμιο νόμισμα και το κόστας συναλλαγών και η αβεβαιότητα θα μειωθουν. Θα αυξηθεί η αξιοπιστία και η πιστοληπτική ικανότητα των χωρών και θα προωθηθεί η πολιτική ένωση.Από την άλλη πλευρά η σημασία της μείωσης της συναλλαγματικής αβεβαιότητας δεν είναι πια μεγάλη, αφού έχουν αναπτυχθεί διάφορα χρηματοοικονομικά προιόντα για το σκοπό αυτό. Για την υιοθέτηση ενός παγκόσμιου κοινού νομίσματος πρέπει να υπάρχει πρώτα η πολιτική βούληση και η αντίστοιχη δύναμη ενός κράτους ή ομάδας κρατών που θα προτείνουν και θα επιδιώξουν να το υιοθετήσουν. Μια ενέργεια υιοθέτησης ενός κοινού παγκόσμιου νομίσματος θα έχει σοβαρότατες γεωπολιτικές και γεωοικονομικές επιπτώσεις και ανατροπές.Η υιοθέτηση ενός τέτοιου νομίσματος, εφόσον πραγματοποιηθεί στο μέλλον θα συνδυαστεί σίγουρα με σοβαρές πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές και θρησκευτικές μεταβολές.Στην ανθρώπινη ιστορία, η ύπαρξη ενός ευρύτερα διαδεδομένου νομίσματας συνδυαζόταν με ισχυρή πολιτική και στρατιωτική δύναμη του κράτους ή της αυτακρατορίας που είχε το κυρίαρχο νόμισμα.
Στα πλαίσια ττης συζήτησης για ένα πιθανό κοινό παγκόσμιο νόμισμα, υπάρχουν επίσης και άτομα που πιστεύουν ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακόμα και ένα διαγαλαξιακό ή διαπλανητικό νόμισμα, που θα διευκολύνει τις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ γήινων και εξωγήινων, ονομάζοντας το νόμισμα αυτό «Γκαλάκτος – Galactos».ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
Σε κάποια μελλοντική χρονική στιγμή ίσως οι Η.Π.Α., η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ιαπωνία (ίσως και η Μεγάλη Βρετανία, η Κίνα, η Αυστραλία και ο Καναδάς) να υιοθετήσουν ένα κοινό νόμισμα.Η ιδέα ενός κοινού νομίσματος στην Ευρώπη στηρίχθηκε στις απόψεις που είχαν αρχικά διατυπωθεί σχετικά με τις άριστες νομισματικές περιοχές (Optimum Currency Areas). Σύμφωνα με τις απόψεις αυτές χώρες με ένα κοινό νόμισμα έχουν υψηλότερο βαθμό ενοποίησης (ιδίως στο εμπόριο) από άλλες, μειώνοντας την πιθανότητα εμφάνισης ασύμμετρων οικονομικών σοκ και μη συγχρονιζόμενων οικονομικών κύκλων.
Κατά τον Mundell, οι άριστες ζώνες για ένα νόμισμα ορίζονται ως οι περιοχές μέσα στις οποίες ο παράγοντας εργασία είναι πρόθυμος και μπορεί να μετακινηθεί ελεύθερα.
Σύμφωνα με μελέτη της Ευρωπαϊκής Τράπεζας, εξετάστηκαν οι επιπτώσεις στην ευημερία μιας χώρας που γίνεται μέλος μίας νομισματικής ένωσης σε σχέση με την επιλογή των κυμαινόμενων συναλλαγματικών ισοτιμιών και το συμπέρασμα μεταξύ άλλων ήταν ότι για να είναι επωφελής η συμμετοχή σε μια νομισματική ένωση, τα μελλοντικά οφέλη στο προϊόν της χώρας πρέπει να είναι μεγαλύτερα όσο μικρότερη είναι η χώρα και όσο μεγαλύτερα ήταν στο παρελθόν τα ασύμμετρα οικονομικά σοκ
Υπάρχει επίσης η πρόταση της ίδρυσης μιας παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής αρχής που θα ρυθμίζει το διεθνές οικονομικό σύστημα, μεταξύ Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών, περιορίζοντας τον πιστωτικό κίνδυνο παγκοσμίως ώστε να περιοριστούν οι αρνητικές επιδράσεις ενός πλήρους απελευθερωμένου παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος.Μέχρι σήμερα η συμφωνία όλων των χωρών για αποτίμηση των διεθνών συναλλαγών σε Αμερικάνικα Δολάρια, είχαν καταστήσει το Αμερικάνικο νόμισμα σε κύριο παγκόσμιο απαθεματικό νόμισμα. Από το συγκεκριμένο νόμισμα εξαρτώνται όλες οι χώρες που επενδύουν αλλά και προμηθεύουν ή αγοράζουν προϊόντα και υπηρεσίες τις Η.Π.Α.
Η υιοθέτηση ενός παγκόσμιου κοινού νομίσματος απαιτεί μια ενιαία νομισματική πολιτική και μια παγκόσμια κεντρική τράπεζα. Σε μια εποχή που οι διεθνείς χρηματοοικονομικές συναλλαγές αυξανονται σε μεγαλύτερο βαθμό από ότι το διεθνές εμπόριο αγαθών και υπηρεσιών, φαίνεται να υπάρχει ανάγκη για ένα παγκόσμιο νομισμα.
Η διενέργεια συναλλαγών θα διευκολυνθεί με ένα κοινό παγκόσμιο νόμισμα και το κόστας συναλλαγών και η αβεβαιότητα θα μειωθουν. Θα αυξηθεί η αξιοπιστία και η πιστοληπτική ικανότητα των χωρών και θα προωθηθεί η πολιτική ένωση.Στα πλαίσια ττης συζήτησης για ένα πιθανό κοινό παγκόσμιο νόμισμα, υπάρχουν επίσης και άτομα που πιστεύουν ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακόμα και ένα διαγαλαξιακό ή διαπλανητικό νόμισμα, που θα διευκολύνει τις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ γήινων και εξωγήινων, ονομάζοντας το νόμισμα αυτό «Γκαλάκτος – Galactos».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου