Οι δανειολήπτες που αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες στην αποπληρωμή των δόσεών τους έχουν συγκεκριμένες επιλογές ως προς τη ρύθμιση των οφειλών τους, ώστε να καταστούν εκ νέου εξυπηρετήσιμες. Oπως γράφει το Βήμα συγκεκριμένα:
1. Αλλαγή των όρων εξόφλησης. Η πρώτη κίνηση που πρέπει να κάνουν όσοι αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην εξόφληση των δανείων τους είναι να απευθυνθούν στην τράπεζα με την οποία συνεργάζονται. Οι λύσεις που μπορούν να προσφέρουν τα πιστωτικά ιδρύματα ποικίλλουν και εξαρτώνται από το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο πελάτης τους. Ετσι μπορούν να προχωρήσουν στις ακόλουθες ρυθμίσεις:
* Να παράσχουν μια περίοδο χάριτος που μπορεί να φθάσει ως και τα δύο-τρία χρόνια, κατά τη διάρκεια της οποίας ο πελάτης καταβάλλει μόνο τους τόκους του.
* Να επιμηκύνουν την εναπομένουσα διάρκεια εξόφλησης του δανείου, ώστε να μειωθεί η μηνιαία δόση.
* Να αναστείλουν την πληρωμή των δόσεων για ένα διάστημα, το οποίο μπορεί να φθάσει ως και τα δύο έτη, ώσπου ο πελάτης να καταφέρει να αυξήσει τα εισοδήματά του.
* Εφόσον ο δανειολήπτης διαθέτει ακίνητη περιουσία την οποία είναι διατεθειμένος να προσημειώσει, υπάρχει η δυνατότητα μείωσης του επιτοκίου σε πολύ μεγάλο βαθμό και αύξησης της διάρκειας αποπληρωμής ακόμη και ως τα 30 έτη. Με τον τρόπο αυτόν η δόση πέφτει σε πάρα πολύ χαμηλά επίπεδα.
2. Αίτηση στο Ειρηνοδικείο. Σε περίπτωση που οι «διαπραγματεύσεις» με την τράπεζα δεν έχουν αποτέλεσμα, το επόμενο βήμα για τους δανειολήπτες αποτελεί η υποβολή αίτησης στο Ειρηνοδικείο, με στόχο τον δικαστικό διακανονισμό των οφειλών. Η διαδικασία αυτή μπορεί να γίνει και με τη βοήθεια ενός δικηγόρου ή καταναλωτικών οργανώσεων. Στην αίτηση θα πρέπει να αναγράφονται όλο το ιστορικό των δανειοδοτήσεων, η οικονομική κατάσταση του δανειολήπτη, ενώ θα πρέπει να κατατεθεί και ένα προτεινόμενο σχέδιο διευθέτησης των οφειλών.
3. Εξωδικαστικός συμβιβασμός. Συνήθως, προτού η υπόθεση φθάσει στο δικαστήριο, υπάρχει νέα διαπραγμάτευση μεταξύ της τράπεζας και του δανειολήπτη, για την εξωδικαστική διευθέτηση της διαφωνίας. Εφόσον υπάρχουν δάνεια από πολλές τράπεζες, μπορεί να επιτευχθεί συμβιβασμός αν επέλθει συμφωνία πιστωτών με απαιτήσεις άνω του 51% των συνολικών οφειλών.
4. Δικαστική απόφαση. Σε περίπτωση που και αυτές οι διαπραγματεύσεις δεν έχουν αίσιο τέλος, την τελική απόφαση για τη ρύθμιση των οφειλών παίρνει ο δικαστής. Το Ειρηνοδικείο μετά τον έλεγχο όλων των στοιχείων και εφόσον κρίνει ότι δεν επαρκούν τα περιουσιακά στοιχεία και τα εισοδήματα του οφειλέτη για την αποπληρωμή των δανείων του προχωρεί στη ρύθμισή τους. Αυτή μπορεί να περιλαμβάνει διαγραφή μέρους του χρέους. Το υπόλοιπο αποπληρώνεται σε διάστημα που μπορεί να φθάνει ως και τα 20 χρόνια, ενώ μπορεί να παρασχεθεί και περίοδος χάριτος ως και τέσσερα έτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου