Η λογική λέει πως όταν κάποιος βρίσκεται υπό τα φώτα της δημοσιότητας φροντίζει να προσέχει ώστε η συμπεριφορά του να είναι τέτοια που να μην προκαλεί. Δυστυχώς, οι εκλεγμένοι εκπρόσωποί μας δεν διαθέτουν αυτό το στοιχειώδες αντανακλαστικό. Και το κακό είναι ότι φροντίζουν σε κάθε περίπτωση να το αποδεικνύουν. Τελευταίο «επίτευγμά» τους είναι η νομοθετική ρύθμιση, την οποία
επιχείρησαν να προωθήσουν, σε σχέση με τα δάνεια που έχουν λάβει και οφείλουν τα κόμματα. Το εγχείρημα απέτυχε, διότι τα μέτρα που προβλέπονταν ήταν εξόφθαλμα προκλητικά. Είχε προηγηθεί, άλλωστε, και η αύξηση το 2011 της χρηματοδότησης των κομμάτων κατά 5,2 εκατομμύρια ευρώ σε σχέση με το 2010. Την ώρα που όλοι στην Ελλάδα υποβαλλόμασταν σε περικοπές, για τα κομματικά ταμεία προβλέπονταν αυξήσεις.
Το εγχείρημα της προώθησης ευνοϊκών μέτρων για τη ρύθμιση των χρεών θα έχει συνέχεια αυτήν την εβδομάδα, αλλά μια και βρίσκεται σε εξέλιξη και η κυβερνητική πρωτοβουλία για μείωση του ύψους της χρηματοδότησης των κομμάτων, καλό θα είναι να δοθεί και μια οριστική λύση σ’ αυτήν την ιστορία των δανείων, ούτως ώστε αν και όταν δίνονται να είναι εγγυημένα.
Σήμερα τα κόμματα δανείζονται βάζοντας ως εγγύηση τις μελλοντικές κρατικές χρηματοδοτήσεις τους. Μόνο που η πρόβλεψη αυτή δεν διασφαλίζει τις τράπεζες, γιατί κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι θα υπάρχουν χρηματοδοτήσεις για το ένα ή το άλλο κόμμα, αφού κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι το κόμμα αυτό θα υπάρχει μέχρι την αποπληρωμή του δανείου.
Υπήρξαν στη διάρκεια της προηγούμενης 20ετίας κόμματα που σήμερα δεν υπάρχουν. Αν κάποιο απ’ αυτά είχε δανειοδοτηθεί, ποιος και με ποιον τρόπο αποπλήρωσε το δάνειο; Ή ποιος θα αποπληρώσει την οφειλή του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ αν διαλυθούν ή αν η εκλογική τους απήχηση μειωθεί θεαματικά και ανάλογα μειωθεί και το ύψος της χρηματοδότησής τους; Τι θα γίνει αν ο ΣΥΡΙΖΑ διαλυθεί ή μετονομαστεί ή ό,τι άλλο κριθεί προσφορότερο για την εκπροσώπηση όσων τον αποτελούν;
Δύο χρόνια μετά την είσοδό μας στην ασφυκτικότερη λιτότητα που γνώρισε ποτέ η χώρα, καιρός είναι να συνειδητοποιήσουν οι πολιτικοί ότι ανάλογη λιτότητα θα πρέπει να υπάρξει και στην κομματική σπατάλη.
επιχείρησαν να προωθήσουν, σε σχέση με τα δάνεια που έχουν λάβει και οφείλουν τα κόμματα. Το εγχείρημα απέτυχε, διότι τα μέτρα που προβλέπονταν ήταν εξόφθαλμα προκλητικά. Είχε προηγηθεί, άλλωστε, και η αύξηση το 2011 της χρηματοδότησης των κομμάτων κατά 5,2 εκατομμύρια ευρώ σε σχέση με το 2010. Την ώρα που όλοι στην Ελλάδα υποβαλλόμασταν σε περικοπές, για τα κομματικά ταμεία προβλέπονταν αυξήσεις.
Το εγχείρημα της προώθησης ευνοϊκών μέτρων για τη ρύθμιση των χρεών θα έχει συνέχεια αυτήν την εβδομάδα, αλλά μια και βρίσκεται σε εξέλιξη και η κυβερνητική πρωτοβουλία για μείωση του ύψους της χρηματοδότησης των κομμάτων, καλό θα είναι να δοθεί και μια οριστική λύση σ’ αυτήν την ιστορία των δανείων, ούτως ώστε αν και όταν δίνονται να είναι εγγυημένα.
Σήμερα τα κόμματα δανείζονται βάζοντας ως εγγύηση τις μελλοντικές κρατικές χρηματοδοτήσεις τους. Μόνο που η πρόβλεψη αυτή δεν διασφαλίζει τις τράπεζες, γιατί κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι θα υπάρχουν χρηματοδοτήσεις για το ένα ή το άλλο κόμμα, αφού κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι το κόμμα αυτό θα υπάρχει μέχρι την αποπληρωμή του δανείου.
Υπήρξαν στη διάρκεια της προηγούμενης 20ετίας κόμματα που σήμερα δεν υπάρχουν. Αν κάποιο απ’ αυτά είχε δανειοδοτηθεί, ποιος και με ποιον τρόπο αποπλήρωσε το δάνειο; Ή ποιος θα αποπληρώσει την οφειλή του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ αν διαλυθούν ή αν η εκλογική τους απήχηση μειωθεί θεαματικά και ανάλογα μειωθεί και το ύψος της χρηματοδότησής τους; Τι θα γίνει αν ο ΣΥΡΙΖΑ διαλυθεί ή μετονομαστεί ή ό,τι άλλο κριθεί προσφορότερο για την εκπροσώπηση όσων τον αποτελούν;
Δύο χρόνια μετά την είσοδό μας στην ασφυκτικότερη λιτότητα που γνώρισε ποτέ η χώρα, καιρός είναι να συνειδητοποιήσουν οι πολιτικοί ότι ανάλογη λιτότητα θα πρέπει να υπάρξει και στην κομματική σπατάλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου