Αποκαλυπτική συνέντευξη που παραχώρησε η Ναταλία Γερμανού, στο «Down Town Κύπρου» της εφημερίδας «Ο Φιλελεύθερος» και στον δημοσιογράφο Αλέξανδρο Πρίφτη.
Η λαμπερή παρουσιάστρια αποκάλυψε ότι κάποιος πρώην της στο παρελθόν την χώρισε για έναν άντρα και πως μόνο για έναν χωρισμό της μετανιώνει.
-Είσαι πάντα «Μες την καλή χαρά», όπως σε παρακολουθούμε;
-Είμαι αυτό που βλέπετε γιατί, πολύ απλά, δεν γίνεται να είμαι κάτι άλλο. Από τη φύση μου δεν μπορώ να προσποιηθώ, ούτε να κρύψω τα συναισθήματά μου-ακόμη και μπροστά στον τηλεοπτικό φακό. Βέβαια, πολλοί μου λένε ότι αυτό είναι αντιεπαγγελματικό, με την έννοια ότι αν γίνει κάτι και στενοχωρηθώ, αυτό αυτόματα, αποτυπώνεται στο πρόσωπό μου. Πολλές φορές, μου λένε «τηλεόραση κάνουμε! Μη δείχνεις στον κόσμο αυτό που νιώθεις και εκείνο που σε απασχολεί», αλλά εγώ πάντα πίστευα ότι η τηλεόραση είναι ένας καθρέφτης που αποτυπώνει αυτό που αισθάνεσαι. Άλλωστε, το κοινό που σε βλέπει, δεν είναι κακό να μοιράζεται τα συναισθήματά σου την κάθε στιγμή. Ακόμη και στα δύσκολα, όμως, προσπαθώ να διατηρώ ό,τι μας απέμεινε: το χιούμορ!
-Πόσο εύκολο είναι αυτό;
-Όχι, πολύ, αλλά πάντα το έκανα. Άλλωστε, ένα από τα πράγματα που μου έμαθε ο πατέρας μου-που, παρόλο που δεν βρίσκεται πλέον στη ζωή, εγώ λέω ότι παραμένει ο σημαντικότερος άνθρωπος στη ζωή μου-, είναι το χιούμορ-κυρίως στα δύσκολα. Το να κάνεις πλάκα όταν όλα είναι καλά, είναι εύκολο. Το δύσκολο είναι να επιστρατεύεις το χιούμορ στις άγριες στιγμές τις ζωής σου. Έτσι αντιδρώ και στη δουλειά. Ακόμη και τα «βαριά περιστατικά» της δουλειάς, τα επεξεργάζομαι με χιούμορ. Άλλωστε, Αλέξανδρέ μου, το μεγαλύτερο λάθος που κάνουμε όλοι όσοι ασχολούμαστε με αυτό το «γυαλιστερούλι» επάγγελμα, της δημόσιας έκθεσης, είναι ότι παίρνουμε τους εαυτούς μας πολύ στα σοβαρά, λες και κάνουμε κάτι απίστευτα σημαντικό ή προσφέρουμε σπουδαίο έργο στην κοινωνία. Ε, λοιπόν, σου έχω νέα! Δεν προσφέρουμε έργο στην κοινωνία. Έργο προσφέρουν μόνο όσοι κάνουν κάποιο λειτούργημα- είτε είναι κάποιος γιατρός, είτε κοινωνικός λειτουργός που προσφέρει κάτι αναγκαίο σε ένα ορφανό παιδί, είτε οι άνθρωποι που μαζεύουν χρήματα για τους άστεγους που πεθαίνουν από το κρύο στο κέντρο της Αθήνας. Αυτοί κάνουν έργο, εμείς ασχολούμαστε με την ψυχαγωγία και κάνουμε παρέα σε μοναχικούς ανθρώπους. Και, ίσως, στους καιρούς που ζούμε, αυτό να είναι σημαντικό, αφού ο κόσμος δεν έχει λεφτά για να πάει στο θέατρο, να κάνει ένα ταξίδι να ξεσκάσει κι εμείς του δίνουμε τη δυνατότητα να ξεχαστεί λίγο με τις χαρούμενες σαχλαμάρες που θα πούμε για τέσσερις ώρες στην εκπομπή. Αλλά, όχι, δεν επιτελώ σπουδαίο έργο.
-Είσαι από τους ανθρώπους που ακολουθούν πάντα το ένστικτό τους στη ζωή;
-Σχεδόν πάντα. Σπάνια ακολουθώ κάποια φιλική συμβουλή, γιατί μετά μου μένει η αίσθηση του ανικανοποίητου. Δηλαδή, σκέφτομαι «αν έκανα αυτό που ήθελα, μπορεί να έτρωγα τα μούτρα μου, αλλά θα το είχα απολαύσει!». Ξέρεις, εγώ στη ζωή προτιμώ τις τύψεις από τα απωθημένα. Αυτό μου το είχε πει, σε ανύποπτο χρόνο, κάποιος gay κολλητός μου- για ένα δικό του προσωπικό θέμα-, το βρήκα απολύτως σωστό και το υιοθέτησα.
-Αλήθεια, πότε ήταν η πρώτη φορά που κατάλαβες ότι οι άνθρωποι γύρω σου έχουν και άλλες σεξουαλικές επιλογές;
-Όταν ακόμη πήγαινα σχολείο. Μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον με πολύ ανοιχτόμυαλους γονείς οι οποίοι μου έδωσαν τη δυνατότητα να συζητάμε τα πάντα. Μου έλεγαν «το σεξ είναι πολύ όμορφο πράγμα, είναι υγεία, είναι απόλαυση και, ό,τι θέλεις να μάθεις, ρώτησέ μας. Μην κάνεις το λάθος να κρυφακούσεις πίσω από κλειστές πόρτες και μην κοιτάξεις πίσω από κλειδαρότρυπες, γιατί μπορεί να καταλήξεις σε λάθος συμπεράσματα και να κάνεις βλακείες». Έτσι, όταν ήμουν12 ετών πήγα στη μαμά μου και τις εξέφρασα τις απορίες μου. Εκείνη, λοιπόν, μου μίλησε για το σεξ και κατάλαβα κάποια πράγματα. Και όταν, στα 14 μου, αντιλήφθηκα ότι ο άνθρωποι έχουν και άλλες σεξουαλικές επιλογές, ξαναπήγα στη μητέρα μου, την ξαναρώτησα και εκείνη μου εξήγησε. Πραγματικά, ήταν πολύ σοφό αυτό που έκανε.
-Εσύ πότε ένιωσες βέβαιη για τον δικό σου σεξουαλικό προσανατολισμό;
-Την πρώτη μου ερωτική εμπειρία την είχα στα 17 μου, το καλοκαίρι που τελείωσα τη Β’ λυκείου. Ένιωσα, λοιπόν, ότι αυτό που μου προκαλούσε έλξη, ήταν το αντρικό φύλο. Στην Γ’ λυκείου, είχα φίλη και συμμαθήτρια μία κοπέλα η οποία ήξερα ότι η προτίμησή της ήταν τα κορίτσια. Αυτό, όμως, δεν μου προκαλούσε κανένα σοκ, καμία αποστροφή και καμία διάθεση να σταματήσω να κάνω παρέα μαζί της. Προσπαθούσα, δεν σου κρύβω, από περιέργεια, να δω αν μπορώ να νιώσω έλξη για τα κορίτσια, όπως ένιωθε και εκείνη, αλλά δεν μου βγήκε. Δεν προέκυπτε. Η προτίμησή μου ήταν καθαρά τα αγόρια.
-Μια και το συζητάμε, λένε ότι οι γυναίκες συμβουλεύονται περισσότερο τους gay φίλους τους για τα ερωτικά τους θέματα. Κι εσύ αυτό κάνεις;
-Εγώ έχω πάρα πολλούς gay φίλους, τους οποίους υπεραγαπώ και ξέρω ότι μπορώ να τους εμπιστευτώ. Για τα προσωπικά μου συμβουλεύομαι και τους gay φίλους μου, κολλητές φίλες, αλλά και straight άντρες. Ωστόσο, οι gay σου λένε τα πιο πονηρά και τα πιο καταφερτζίδικα πράγματα (γελάει). Πρέπει να σου πω επίσης ότι, όταν ήμουν 20 χρόνων, είχα σχέση με ένα αγόρι, ο οποίος με χώρισε επειδή ερωτεύτηκε έναν άλλο άνδρα γιατί κατάλαβε ότι η κλίση του ήταν αυτή. Φυσικά, ήταν ένα σοκ για μένα τότε, αλλά το αντιμετώπισα πολύ ψύχραιμα γιατί μου το παραδέχτηκε με κάθε ειλικρίνεια, το συζητήσαμε και κατάλαβα ότι συμβαίνουν και αυτά μέσα στη ζωή. Ήμουν πολύ ερωτευμένη μαζί του-όπως και εκείνος μαζί μου-, όμως, στα 23 του, συνειδητοποίησε τελικά την σεξουαλική του κλίση. Δεν μπορείς να κάνεις κάτι εκείνη τη στιγμή! Πάντα θα θυμάμαι ότι ένας πρώην μου με χώρισε για έναν άντρα. Ok! Ελπίζω μόνο να μην φταίω εγώ (γελάει).
-Σήμερα, έχετε επαφή;
-Όχι, έχουμε χαθεί. Δυστυχώς!
-Ποιο είναι το σημαντικότερο που έχεις μάθει μέχρι τώρα για τους άντρες;
-Στην περίπτωσή μου ισχύει το ρητό: «όσο ζω μαθαίνω!» Για τις γυναίκες, οι άντρες δεν μαθαίνονται ποτέ. Όπως και οι άντρες δεν θα καταφέρουν να μάθουν εντελώς τις γυναίκες. Αυτή, άλλωστε, είναι και η γοητεία του ερωτικού παιχνιδιού.
-Αυτό που είχες στο μυαλό σου όταν ήσουν κοριτσάκι ως «ιδανικό άντρα», τον έχεις βρει ποτέ;
-Κάποια στιγμή έγραψα ένα τραγούδι στο Γιώργο Τσαλίκη, τον «Τέλειο άντρα», ο οποίος «δεν είναι πουθενά, γι αυτό κάτσε μαζί μου και μη ζητάς πολλά!». Δεν υπάρχει τέλειο και ιδανικό. Αυτό που μπορεί να υπάρξει, είναι ιδανικές σχέσεις. Μπορεί, όμως, με έναν άνθρωπο να βρεθεί το κατάλληλο timing και να αισθανθείς ότι τώρα είναι ο ένας για τον άλλο.
-Πως αντιδρούσες στις περιπτώσεις απιστίας των συντρόφων σου;
-Όταν ήμουν μικρή, γύρω στα 20, ήμουν πολύ ζηλιάρα! Πολύ ανασφαλής και καταπιεστική. Νομίζω ότι έκανα τους συντρόφους μου να αισθάνονται αφόρητα δίπλα μου! Μεγαλώνοντας, όμως, κατάλαβα ότι αυτή η συμπεριφορά σε κάνει να χάνεις από χέρι και, όσο κι αν ακούγεται παράξενο, η ζήλια είναι κάτι επίκτητο. Και θεραπεύεται. Σήμερα, ζηλεύω σε υγιή πλαίσια, έχω καταλάβει ότι κανείς δεν είναι κανενός και όσο πιο πολύ πρήζω κάποιον, απλά επιταχύνω το τέλος αυτής της σχέσης.
-Μετανιώνεις για κάποιο χωρισμό σου;
-Ναι! Πολύ! Μόνο για ένα χωρισμό μου, αλλά το θέμα είναι να κοιτάζεις μπροστά και να παίρνεις τα μαθήματα από τη ζωή. Απλά σκέφτομαι ότι αν το σύμπαν φανεί γενναιόδωρο μαζί μου, θα μου ξαναστείλει έναν εξίσου σπουδαίο και σημαντικό άνθρωπο στη ζωή μου. Έ, αυτή τη φορά, ελπίζω να φανώ αρκετά έξυπνη και να μην τον χάσω κι αυτόν!
-Αλήθεια, πώς ένιωσες όταν έμαθες ότι ο Αλέξανδρος Παρθένης, με τον οποίο είχατε σχέση στο παρελθόν, παντρεύτηκε την Κατερίνα Θάνου;
-Χαρά! Ο Αλέξανδρος είναι από τους ανθρώπους που αγαπώ και πέρασα μαζί του δυόμιση πολύ ευτυχισμένα χρόνια. Πριν από καιρό παίζαμε μαζί μουσική σε ένα club της Θεσσαλονίκης, και τον είδα πολύ ευτυχισμένο! Ήταν πολύ καλά. Ο Αλέξανδρος, περνάει, ίσως, την πιο ευτυχισμένη περίοδο της ζωής του! Από τη στιγμή λοιπόν που είναι εκείνος καλά, είμαι κι εγώ καλά.
-Εσύ είσαι ανοιχτή για έναν ακόμη γάμο;
-Δεν λέω όχι, αλλά δεν το χω σκεφτεί. Μπορεί να ερωτευτώ τρελά και να το κάνω αύριο. Όμως, για μένα, κάνεις ένα γάμο είτε για να κάνεις οικογένεια, είτε επειδή θες να ζήσεις το όνειρο του παραμυθένιου γάμου, να είσαι ξυπόλυτη σε ένα ξωκλήσι ενός νησιού, τέτοια πράγματα…
-Σου έχει λείψει μία καινούργια σχέση, ένας νέος έρωτας, που να έρθει και να σε συναρπάσει;
-Ε, ναι! Θα ήμουν μεγάλη ψεύτρα αν σου έλεγα όχι. Δεν ξυπνάω και κοιμάμαι με αυτή τη λύσσα του «πότε θα βρω σύντροφο;», αλλά θα ήθελα πολύ να μου συμβεί. Αλίμονο! Ποιος δεν θα έλεγε όχι σε έναν μεγάλο και συναρπαστικό έρωτα;
entertv.gr
Η λαμπερή παρουσιάστρια αποκάλυψε ότι κάποιος πρώην της στο παρελθόν την χώρισε για έναν άντρα και πως μόνο για έναν χωρισμό της μετανιώνει.
-Είσαι πάντα «Μες την καλή χαρά», όπως σε παρακολουθούμε;
-Είμαι αυτό που βλέπετε γιατί, πολύ απλά, δεν γίνεται να είμαι κάτι άλλο. Από τη φύση μου δεν μπορώ να προσποιηθώ, ούτε να κρύψω τα συναισθήματά μου-ακόμη και μπροστά στον τηλεοπτικό φακό. Βέβαια, πολλοί μου λένε ότι αυτό είναι αντιεπαγγελματικό, με την έννοια ότι αν γίνει κάτι και στενοχωρηθώ, αυτό αυτόματα, αποτυπώνεται στο πρόσωπό μου. Πολλές φορές, μου λένε «τηλεόραση κάνουμε! Μη δείχνεις στον κόσμο αυτό που νιώθεις και εκείνο που σε απασχολεί», αλλά εγώ πάντα πίστευα ότι η τηλεόραση είναι ένας καθρέφτης που αποτυπώνει αυτό που αισθάνεσαι. Άλλωστε, το κοινό που σε βλέπει, δεν είναι κακό να μοιράζεται τα συναισθήματά σου την κάθε στιγμή. Ακόμη και στα δύσκολα, όμως, προσπαθώ να διατηρώ ό,τι μας απέμεινε: το χιούμορ!
-Πόσο εύκολο είναι αυτό;
-Όχι, πολύ, αλλά πάντα το έκανα. Άλλωστε, ένα από τα πράγματα που μου έμαθε ο πατέρας μου-που, παρόλο που δεν βρίσκεται πλέον στη ζωή, εγώ λέω ότι παραμένει ο σημαντικότερος άνθρωπος στη ζωή μου-, είναι το χιούμορ-κυρίως στα δύσκολα. Το να κάνεις πλάκα όταν όλα είναι καλά, είναι εύκολο. Το δύσκολο είναι να επιστρατεύεις το χιούμορ στις άγριες στιγμές τις ζωής σου. Έτσι αντιδρώ και στη δουλειά. Ακόμη και τα «βαριά περιστατικά» της δουλειάς, τα επεξεργάζομαι με χιούμορ. Άλλωστε, Αλέξανδρέ μου, το μεγαλύτερο λάθος που κάνουμε όλοι όσοι ασχολούμαστε με αυτό το «γυαλιστερούλι» επάγγελμα, της δημόσιας έκθεσης, είναι ότι παίρνουμε τους εαυτούς μας πολύ στα σοβαρά, λες και κάνουμε κάτι απίστευτα σημαντικό ή προσφέρουμε σπουδαίο έργο στην κοινωνία. Ε, λοιπόν, σου έχω νέα! Δεν προσφέρουμε έργο στην κοινωνία. Έργο προσφέρουν μόνο όσοι κάνουν κάποιο λειτούργημα- είτε είναι κάποιος γιατρός, είτε κοινωνικός λειτουργός που προσφέρει κάτι αναγκαίο σε ένα ορφανό παιδί, είτε οι άνθρωποι που μαζεύουν χρήματα για τους άστεγους που πεθαίνουν από το κρύο στο κέντρο της Αθήνας. Αυτοί κάνουν έργο, εμείς ασχολούμαστε με την ψυχαγωγία και κάνουμε παρέα σε μοναχικούς ανθρώπους. Και, ίσως, στους καιρούς που ζούμε, αυτό να είναι σημαντικό, αφού ο κόσμος δεν έχει λεφτά για να πάει στο θέατρο, να κάνει ένα ταξίδι να ξεσκάσει κι εμείς του δίνουμε τη δυνατότητα να ξεχαστεί λίγο με τις χαρούμενες σαχλαμάρες που θα πούμε για τέσσερις ώρες στην εκπομπή. Αλλά, όχι, δεν επιτελώ σπουδαίο έργο.
-Είσαι από τους ανθρώπους που ακολουθούν πάντα το ένστικτό τους στη ζωή;
-Σχεδόν πάντα. Σπάνια ακολουθώ κάποια φιλική συμβουλή, γιατί μετά μου μένει η αίσθηση του ανικανοποίητου. Δηλαδή, σκέφτομαι «αν έκανα αυτό που ήθελα, μπορεί να έτρωγα τα μούτρα μου, αλλά θα το είχα απολαύσει!». Ξέρεις, εγώ στη ζωή προτιμώ τις τύψεις από τα απωθημένα. Αυτό μου το είχε πει, σε ανύποπτο χρόνο, κάποιος gay κολλητός μου- για ένα δικό του προσωπικό θέμα-, το βρήκα απολύτως σωστό και το υιοθέτησα.
-Αλήθεια, πότε ήταν η πρώτη φορά που κατάλαβες ότι οι άνθρωποι γύρω σου έχουν και άλλες σεξουαλικές επιλογές;
-Όταν ακόμη πήγαινα σχολείο. Μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον με πολύ ανοιχτόμυαλους γονείς οι οποίοι μου έδωσαν τη δυνατότητα να συζητάμε τα πάντα. Μου έλεγαν «το σεξ είναι πολύ όμορφο πράγμα, είναι υγεία, είναι απόλαυση και, ό,τι θέλεις να μάθεις, ρώτησέ μας. Μην κάνεις το λάθος να κρυφακούσεις πίσω από κλειστές πόρτες και μην κοιτάξεις πίσω από κλειδαρότρυπες, γιατί μπορεί να καταλήξεις σε λάθος συμπεράσματα και να κάνεις βλακείες». Έτσι, όταν ήμουν12 ετών πήγα στη μαμά μου και τις εξέφρασα τις απορίες μου. Εκείνη, λοιπόν, μου μίλησε για το σεξ και κατάλαβα κάποια πράγματα. Και όταν, στα 14 μου, αντιλήφθηκα ότι ο άνθρωποι έχουν και άλλες σεξουαλικές επιλογές, ξαναπήγα στη μητέρα μου, την ξαναρώτησα και εκείνη μου εξήγησε. Πραγματικά, ήταν πολύ σοφό αυτό που έκανε.
-Εσύ πότε ένιωσες βέβαιη για τον δικό σου σεξουαλικό προσανατολισμό;
-Την πρώτη μου ερωτική εμπειρία την είχα στα 17 μου, το καλοκαίρι που τελείωσα τη Β’ λυκείου. Ένιωσα, λοιπόν, ότι αυτό που μου προκαλούσε έλξη, ήταν το αντρικό φύλο. Στην Γ’ λυκείου, είχα φίλη και συμμαθήτρια μία κοπέλα η οποία ήξερα ότι η προτίμησή της ήταν τα κορίτσια. Αυτό, όμως, δεν μου προκαλούσε κανένα σοκ, καμία αποστροφή και καμία διάθεση να σταματήσω να κάνω παρέα μαζί της. Προσπαθούσα, δεν σου κρύβω, από περιέργεια, να δω αν μπορώ να νιώσω έλξη για τα κορίτσια, όπως ένιωθε και εκείνη, αλλά δεν μου βγήκε. Δεν προέκυπτε. Η προτίμησή μου ήταν καθαρά τα αγόρια.
-Μια και το συζητάμε, λένε ότι οι γυναίκες συμβουλεύονται περισσότερο τους gay φίλους τους για τα ερωτικά τους θέματα. Κι εσύ αυτό κάνεις;
-Εγώ έχω πάρα πολλούς gay φίλους, τους οποίους υπεραγαπώ και ξέρω ότι μπορώ να τους εμπιστευτώ. Για τα προσωπικά μου συμβουλεύομαι και τους gay φίλους μου, κολλητές φίλες, αλλά και straight άντρες. Ωστόσο, οι gay σου λένε τα πιο πονηρά και τα πιο καταφερτζίδικα πράγματα (γελάει). Πρέπει να σου πω επίσης ότι, όταν ήμουν 20 χρόνων, είχα σχέση με ένα αγόρι, ο οποίος με χώρισε επειδή ερωτεύτηκε έναν άλλο άνδρα γιατί κατάλαβε ότι η κλίση του ήταν αυτή. Φυσικά, ήταν ένα σοκ για μένα τότε, αλλά το αντιμετώπισα πολύ ψύχραιμα γιατί μου το παραδέχτηκε με κάθε ειλικρίνεια, το συζητήσαμε και κατάλαβα ότι συμβαίνουν και αυτά μέσα στη ζωή. Ήμουν πολύ ερωτευμένη μαζί του-όπως και εκείνος μαζί μου-, όμως, στα 23 του, συνειδητοποίησε τελικά την σεξουαλική του κλίση. Δεν μπορείς να κάνεις κάτι εκείνη τη στιγμή! Πάντα θα θυμάμαι ότι ένας πρώην μου με χώρισε για έναν άντρα. Ok! Ελπίζω μόνο να μην φταίω εγώ (γελάει).
-Σήμερα, έχετε επαφή;
-Όχι, έχουμε χαθεί. Δυστυχώς!
-Ποιο είναι το σημαντικότερο που έχεις μάθει μέχρι τώρα για τους άντρες;
-Στην περίπτωσή μου ισχύει το ρητό: «όσο ζω μαθαίνω!» Για τις γυναίκες, οι άντρες δεν μαθαίνονται ποτέ. Όπως και οι άντρες δεν θα καταφέρουν να μάθουν εντελώς τις γυναίκες. Αυτή, άλλωστε, είναι και η γοητεία του ερωτικού παιχνιδιού.
-Αυτό που είχες στο μυαλό σου όταν ήσουν κοριτσάκι ως «ιδανικό άντρα», τον έχεις βρει ποτέ;
-Κάποια στιγμή έγραψα ένα τραγούδι στο Γιώργο Τσαλίκη, τον «Τέλειο άντρα», ο οποίος «δεν είναι πουθενά, γι αυτό κάτσε μαζί μου και μη ζητάς πολλά!». Δεν υπάρχει τέλειο και ιδανικό. Αυτό που μπορεί να υπάρξει, είναι ιδανικές σχέσεις. Μπορεί, όμως, με έναν άνθρωπο να βρεθεί το κατάλληλο timing και να αισθανθείς ότι τώρα είναι ο ένας για τον άλλο.
-Πως αντιδρούσες στις περιπτώσεις απιστίας των συντρόφων σου;
-Όταν ήμουν μικρή, γύρω στα 20, ήμουν πολύ ζηλιάρα! Πολύ ανασφαλής και καταπιεστική. Νομίζω ότι έκανα τους συντρόφους μου να αισθάνονται αφόρητα δίπλα μου! Μεγαλώνοντας, όμως, κατάλαβα ότι αυτή η συμπεριφορά σε κάνει να χάνεις από χέρι και, όσο κι αν ακούγεται παράξενο, η ζήλια είναι κάτι επίκτητο. Και θεραπεύεται. Σήμερα, ζηλεύω σε υγιή πλαίσια, έχω καταλάβει ότι κανείς δεν είναι κανενός και όσο πιο πολύ πρήζω κάποιον, απλά επιταχύνω το τέλος αυτής της σχέσης.
-Μετανιώνεις για κάποιο χωρισμό σου;
-Ναι! Πολύ! Μόνο για ένα χωρισμό μου, αλλά το θέμα είναι να κοιτάζεις μπροστά και να παίρνεις τα μαθήματα από τη ζωή. Απλά σκέφτομαι ότι αν το σύμπαν φανεί γενναιόδωρο μαζί μου, θα μου ξαναστείλει έναν εξίσου σπουδαίο και σημαντικό άνθρωπο στη ζωή μου. Έ, αυτή τη φορά, ελπίζω να φανώ αρκετά έξυπνη και να μην τον χάσω κι αυτόν!
-Αλήθεια, πώς ένιωσες όταν έμαθες ότι ο Αλέξανδρος Παρθένης, με τον οποίο είχατε σχέση στο παρελθόν, παντρεύτηκε την Κατερίνα Θάνου;
-Χαρά! Ο Αλέξανδρος είναι από τους ανθρώπους που αγαπώ και πέρασα μαζί του δυόμιση πολύ ευτυχισμένα χρόνια. Πριν από καιρό παίζαμε μαζί μουσική σε ένα club της Θεσσαλονίκης, και τον είδα πολύ ευτυχισμένο! Ήταν πολύ καλά. Ο Αλέξανδρος, περνάει, ίσως, την πιο ευτυχισμένη περίοδο της ζωής του! Από τη στιγμή λοιπόν που είναι εκείνος καλά, είμαι κι εγώ καλά.
-Εσύ είσαι ανοιχτή για έναν ακόμη γάμο;
-Δεν λέω όχι, αλλά δεν το χω σκεφτεί. Μπορεί να ερωτευτώ τρελά και να το κάνω αύριο. Όμως, για μένα, κάνεις ένα γάμο είτε για να κάνεις οικογένεια, είτε επειδή θες να ζήσεις το όνειρο του παραμυθένιου γάμου, να είσαι ξυπόλυτη σε ένα ξωκλήσι ενός νησιού, τέτοια πράγματα…
-Σου έχει λείψει μία καινούργια σχέση, ένας νέος έρωτας, που να έρθει και να σε συναρπάσει;
-Ε, ναι! Θα ήμουν μεγάλη ψεύτρα αν σου έλεγα όχι. Δεν ξυπνάω και κοιμάμαι με αυτή τη λύσσα του «πότε θα βρω σύντροφο;», αλλά θα ήθελα πολύ να μου συμβεί. Αλίμονο! Ποιος δεν θα έλεγε όχι σε έναν μεγάλο και συναρπαστικό έρωτα;
entertv.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου