Η αλήθεια είναι ότι και οι αγορές σιχαίνονται τις εκλογές για αυτό τους αποδίδουν ορισμένα χαρακτηριστικά. Συχνά η οικονομία θέλει να ξέρει που πηγαίνει.
Ο Ολάντ για παράδειγμα αυτό που είπε αναλαμβάνοτας την προεδρία είναι ότι η Γαλλία χρειάζεται ηρεμία και συμφιλίωση.
Κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο να διασφαλιστεί σε εκλογική περίοδο. Και τελευταία είμαστε συνεχώς σε προεκλογική περίοδο. Ηδη από τον Μάρτιο, πριν καλά καλά τελειώσει το PSI…
Μάλιστα, αρχές Απριλίου θυμάμαι τον κ. Σαμαρά να λεει «θα πάμε στις 19 Φεβρουαρίου». Αυτή η διαρκής εκλογική κατάσταση έχει προκαλέσει μεγάλη ζημιά στην οικονομία και τώρα έρχεται ακόμη μεγαλυτερη.
Διότι σε αυτή τη φάση δεν μπορείς να λάβεις αποφάσεις. Η ελληνική οικονομία έχει ένα τεράστιο κράτος και αυτό το κράτος πρέπει να λειτουργεί. Υπάρει πρόβλημα όταν το κράτος δεν λειτυργεί καλά, όταν όμως δεν λειτουργεί καθόλου τότε οι καταστάσεις είναι τρελές. Φανταστείτε, τους φόρους που πάνε πίσω, φανταστείτε ότι οι περισσότεροι έχουν κατεβάσει τα μολύβια. Κανένας δεν δουλεύει…
Υπολογίζω ότι όλη αυτή η κατάσταση θα κοστίσει σε ύφεση κατά τουλάχιστον 1 μονάδα στο ΑΕ, εξαιτίας των δύο συνεχών προεκλογικών περιόδων, των δυο εκλογικών αναμετρήσεων. Η ελληνική οικονομία θα χάσει περί τα 20 με 25 δισεκατομμύρια ευρώ.
Χιλιάδες νέοι άνεργοι θα προστεθούν, εξαιτίας αυτού, διότι παραγγελίες δεν δίνονται, δουλειές δεν κλείνονται, επενδύσεις δεν γίνονται, τζίρος χάνεται, τουρίστες δεν θα έρθουνε έχουμε ήδη τα πρώτα σημάδια… Εκατομμύρια εκατομμυρίων πωλήσεων και εισπράξεων θα χαθούν, επιχειρηματικές αποφάσεις δεν θα ληφθούν, δάνεια δεν θα δοθούν…Πρόκειται για καταστροφική κατάσταση η οποία τώρα σε δεύτερο μήνα προεκλογικό θα φανεί πολύ περισσότερο.
Στο σκηνικό που έχει διαμορφωθεί θα πρότεινα να αντιπαρατεθούμε στο πως θα κυβερνηθεί η χώρα γιατί μπορεί να υπάρχει η ιδεολογία, αλλα υπάρχουν και οι μακροχρόνιοι στόχοι. Αυτοί που πρέπει να βάλουμε για να δούμε τι θα κάνουμε την επόμενη μέρα. Γιατί την επόμενη μέρα, την 18η Ιουνίου η Ελλάδα θα έχει ήδη τρωθεί. Το ελάχιστο κύρος και οι ελπίδες που ανακτήσαμε τους προηγούμενους μήνες εξαφανίζονται και η ζημιά μοιάζει αναπότρεπτη.
Αυτή τη στιγμή το νιώθω, είναι σαν να τους ακούω, όλους αυτούς που χαίρονται πραγματικά εκεί έξω στην Ευρώπη. Αυτούς που θέλουν να μας δούνε εκτός Ευρώπης. Και την απόφαση την έχουμε πάρει μόνοι μας. Ο Λένιν έλεγε ότι οι καπιταλιστές σου πουλάνε και το σκοινί με το οποίο θα τους κρεμάσεις εδώ φαίνεται ότι παρόλη την άνοδο της Αριστεράς τα πράγματα συμβαίνουνε εντελώς αντίστροφα
Ο Ολάντ για παράδειγμα αυτό που είπε αναλαμβάνοτας την προεδρία είναι ότι η Γαλλία χρειάζεται ηρεμία και συμφιλίωση.
Κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο να διασφαλιστεί σε εκλογική περίοδο. Και τελευταία είμαστε συνεχώς σε προεκλογική περίοδο. Ηδη από τον Μάρτιο, πριν καλά καλά τελειώσει το PSI…
Μάλιστα, αρχές Απριλίου θυμάμαι τον κ. Σαμαρά να λεει «θα πάμε στις 19 Φεβρουαρίου». Αυτή η διαρκής εκλογική κατάσταση έχει προκαλέσει μεγάλη ζημιά στην οικονομία και τώρα έρχεται ακόμη μεγαλυτερη.
Διότι σε αυτή τη φάση δεν μπορείς να λάβεις αποφάσεις. Η ελληνική οικονομία έχει ένα τεράστιο κράτος και αυτό το κράτος πρέπει να λειτουργεί. Υπάρει πρόβλημα όταν το κράτος δεν λειτυργεί καλά, όταν όμως δεν λειτουργεί καθόλου τότε οι καταστάσεις είναι τρελές. Φανταστείτε, τους φόρους που πάνε πίσω, φανταστείτε ότι οι περισσότεροι έχουν κατεβάσει τα μολύβια. Κανένας δεν δουλεύει…
Υπολογίζω ότι όλη αυτή η κατάσταση θα κοστίσει σε ύφεση κατά τουλάχιστον 1 μονάδα στο ΑΕ, εξαιτίας των δύο συνεχών προεκλογικών περιόδων, των δυο εκλογικών αναμετρήσεων. Η ελληνική οικονομία θα χάσει περί τα 20 με 25 δισεκατομμύρια ευρώ.
Χιλιάδες νέοι άνεργοι θα προστεθούν, εξαιτίας αυτού, διότι παραγγελίες δεν δίνονται, δουλειές δεν κλείνονται, επενδύσεις δεν γίνονται, τζίρος χάνεται, τουρίστες δεν θα έρθουνε έχουμε ήδη τα πρώτα σημάδια… Εκατομμύρια εκατομμυρίων πωλήσεων και εισπράξεων θα χαθούν, επιχειρηματικές αποφάσεις δεν θα ληφθούν, δάνεια δεν θα δοθούν…Πρόκειται για καταστροφική κατάσταση η οποία τώρα σε δεύτερο μήνα προεκλογικό θα φανεί πολύ περισσότερο.
Στο σκηνικό που έχει διαμορφωθεί θα πρότεινα να αντιπαρατεθούμε στο πως θα κυβερνηθεί η χώρα γιατί μπορεί να υπάρχει η ιδεολογία, αλλα υπάρχουν και οι μακροχρόνιοι στόχοι. Αυτοί που πρέπει να βάλουμε για να δούμε τι θα κάνουμε την επόμενη μέρα. Γιατί την επόμενη μέρα, την 18η Ιουνίου η Ελλάδα θα έχει ήδη τρωθεί. Το ελάχιστο κύρος και οι ελπίδες που ανακτήσαμε τους προηγούμενους μήνες εξαφανίζονται και η ζημιά μοιάζει αναπότρεπτη.
Αυτή τη στιγμή το νιώθω, είναι σαν να τους ακούω, όλους αυτούς που χαίρονται πραγματικά εκεί έξω στην Ευρώπη. Αυτούς που θέλουν να μας δούνε εκτός Ευρώπης. Και την απόφαση την έχουμε πάρει μόνοι μας. Ο Λένιν έλεγε ότι οι καπιταλιστές σου πουλάνε και το σκοινί με το οποίο θα τους κρεμάσεις εδώ φαίνεται ότι παρόλη την άνοδο της Αριστεράς τα πράγματα συμβαίνουνε εντελώς αντίστροφα
himaira
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου