Οι Γερμανοί συγγραφείς στιχουργούν για την Ελλάδα…
Πρώτος και καλύτερος πριν από ένα μήνα ο νομπελίσταςΓκύντερ Γκρας με το ποίημά του «Η ντροπή της Ευρώπης», έναν εξάψαλμο για την ευρωπαϊκή αχαριστία απέναντι στην παραπαίουσα Ελλάδα.
Στη συνέχεια δημοσιεύθηκαν και ποιήματα άλλων, στιχουργικές παρεμβάσεις στην επικαιρότητα. Ο επίσης κατά κύριο λόγο πεζογράφος Μάρτιν Βάλζερ, δημοσίευσε στην εφημερίδα Die Zeit ένα στιχούργημα που μοιάζει κατ’αρχήν με απάντηση στον Γκρας
Martin Walser
Πλάτων και εταίροι
Στους νυν γεννηθέντας
Από τους Έλληνες μάθαμε τα πάντα
τη στιχουργία για παράδειγμα, αλλά και την αριθμητική
Κι ότι η αριθμητική δεν είναι άγος
Κι ότι μια συζήτηση για τα επιτόκια
δεν είναι έγκλημα, αφού δεν επιβάλλει και τη σιωπή
επί του Πλάτωνος και των εταίρων του. Ζούμε βλέπετε
σε πιο φωτισμένους καιρούς. Η Κασσάνδρα περνά διακοπές
στη Νάξο.
Από τους Έλληνες μάθαμε τα πάντα
τη στιχουργία για παράδειγμα, αλλά και την αριθμητική
Κι ότι η αριθμητική δεν είναι άγος
Κι ότι μια συζήτηση για τα επιτόκια
δεν είναι έγκλημα, αφού δεν επιβάλλει και τη σιωπή
επί του Πλάτωνος και των εταίρων του. Ζούμε βλέπετε
σε πιο φωτισμένους καιρούς. Η Κασσάνδρα περνά διακοπές
στη Νάξο.
Για πολλούς η Ελλάδα παραμένει ιδανικό καταφύγιο, τόπος αναχώρησης από την τύρβη. Όπως για παράδειγμα για τον Μίρκο Μπονέ.
Mirko Bonne
Φολέγανδρος
Ελα μαζί μου στη Φολέγανδρο,
στο ακρογιάλι με το παντοτινό αγέρι.
Θέλω να δω το δέρμα σου να κοκκινίζει
κάτω απ’ το φθηνό παλιό γαλάζιο τ’ ουρανού.
Έλληνες και χρήμα, ούτε που με νοιάζει.
Το χρήμα είναι υπερτιμημένο. Εν ανάγκη
νοικιάζουμε ένα απλό δωμάτιο,
θα αρκεστούμε στο απέριττο, έλα.
Από τη Μήλο ξεκινά ένα καράβι.
Γλαρόνια – κι αυτό ξωπίσω τους.
Κι άμα πάρουμε μπρος, τότε
δεκάρα δε δίνει το Αιγαίο.
Έλα να πάμε στη Φολέγανδρο,
Διάπυρος κόκκυγας της Ευρώπης
στης Ευρώπης το διάπυρο κόκκυγα.
Μεταφράζω τον Ενδυμίωνα του Κητς,
εσύ θα διαβάζεις τα μάτια των γαϊδάρων.
στο ακρογιάλι με το παντοτινό αγέρι.
Θέλω να δω το δέρμα σου να κοκκινίζει
κάτω απ’ το φθηνό παλιό γαλάζιο τ’ ουρανού.
Έλληνες και χρήμα, ούτε που με νοιάζει.
Το χρήμα είναι υπερτιμημένο. Εν ανάγκη
νοικιάζουμε ένα απλό δωμάτιο,
θα αρκεστούμε στο απέριττο, έλα.
Από τη Μήλο ξεκινά ένα καράβι.
Γλαρόνια – κι αυτό ξωπίσω τους.
Κι άμα πάρουμε μπρος, τότε
δεκάρα δε δίνει το Αιγαίο.
Έλα να πάμε στη Φολέγανδρο,
Διάπυρος κόκκυγας της Ευρώπης
στης Ευρώπης το διάπυρο κόκκυγα.
Μεταφράζω τον Ενδυμίωνα του Κητς,
εσύ θα διαβάζεις τα μάτια των γαϊδάρων.
Δυο εντελώς διαφορετικές προσεγγίσεις της Ελλάδας που πιστοποιούν ωστόσο το ίδιο: την ιδιαίτερη βαρύτητα που διατηρεί στη γερμανική συνείδηση.
Πληροφορίες: skai.gr,thestival.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου