Που μας έφερε το «Aν δεν υπήρχε το Μνημόνιο, θα έπρεπε να το εφεύρουμε»; Επίλογος ή εισαγωγή;

Μέσα σε έναν χρόνο η ανεργία αυξήθηκε κατά 6,2 μονάδες και σκαρφάλωσε τον Μάρτιο του 2012 στο 21,9%. Δηλαδή οι άνεργοι προσεγγίζουν τα 1,1 εκατ. άτομα, ενώ ειδικά στους νέους αγγίζει το 53%. Παράλληλα, το σύνολο των απασχολουμένων εκτιμάται ότι ανήλθε σε 3.843.905 άτομα. [1]

Σε αυτό το πλαίσιο τώρα προσπαθήστε για μια στιγμή να τοποθετήσετε την καμπύλη του Laffer-Khaldun [2]. Μπορεί ως θεωρία να έχει τα όρια της αλλά ως βασικό άξονα έχει μια κοινή γνώση. Άρα, η φοροδοτική ικανότητα κάθε πολίτη δεν είναι άπειρη αλλά μετά από ένα όριο αρχίζει να μειώνεται.

Μέχρι στιγμής έχουμε άνεργους και άτομα που αντικειμενικά δεν θα μπορούν να πληρώσουν φόρους -πράγμα αδύνατο με 23% ΦΠΑ και στο χαρτί υγείας για όσους δεν το ξέρουν-. Τα έσοδα του κράτους δηλαδή, θα μειωθούν δραματικά. Σε αυτή την πρόσθεση αξίζει να βάλουμε και ακόμα ένα παράγοντα. Ότι τα καλύτερα μυαλά της χώρας μας έχουν αρχίσει να μεταναστεύουν στη Γερμανία ξανά (90% αύξηση σε ένα χρόνο [3]). Δεν φτάνει άρα το δυσβάστακτο επιτόκιο δανεισμού αλλά οι εταίροι μας (?) καταστρέφουν και κάθε μελλοντική ελπίδα.

Η προέκταση της απάτης με το όνομα “μνημόνιο”.

Το μνημόνιο ουσιαστικά είναι η ανταλλαγή της εθνικής μας πολιτικής για ακριβά, δανεικά, ευρώ. Όποιο κόμμα ψήφισε ή στήριξε αυτή την δανειακή σύμβαση παρέδωσε την χώρα στα χέρια ξένων. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα. Όμως το χειρότερο είναι ότι ακόμα υπάρχουν άτομα που θεωρούν το Ευρώ ως κάτι καλό. Πιθανά δεν θυμούνται τις αρχές της δεκαετίας του 80′ όταν αγόραζαν με δραχμή φτηνά ελληνικά λαχανικά ή με μια αστική μονάδα μιλούσαν ώρες στον κρατικό ΟΤΕ. Τότε, είναι αλήθεια, ότι δεν αλλάζαμε τα εισαγόμενα αμάξια κάθε 5 χρόνια αλλά μπορούσαμε να παράγουμε έστω και το χλευασμένο Pony. Τότε μιλούσαμε για ανάπτυξη με τα δικά μας χέρια και όχι με δανεικά από τα ΕΣΠΑ ή κάποια χρηματοδότηση. Εμείς, οι Έλληνες, και τα χέρια μας.

Επίλογος ή εισαγωγή;

H Ισπανία ή η Ιταλία θα σημάνει και το τέλος της περιόδου που άρχισε το 1950 με την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα. Ένας νέος κόσμος θα αρχίσει πιθανά μεταξύ Ρωσίας και Κίνας όπου πλέον έχει μεταφερθεί η παγκόσμια παραγωγή.

Μόνο ένα ερώτημα ίσως μένει να απαντηθεί. Εμείς που θα είμαστε; Ουραγοί στην ισχνή Ευρώπη ή σημαντικοί παίκτες στη Μεσόγειο;

Η απάντηση στις κάλπες.

Γ.Β

Παραπομπές.

1)http://www.nooz.gr/article/se-neo-arnitiko-rekor-i-anergia-ton-martio

2)http://en.wikipedia.org/wiki/Laffer_curve

3)http://www.ilsole24ore.com/art/notizie/2012-06-06/lavoratori-europei-unitevi-migrate-111355.shtml?uuid=AbrRR3nF

giorgosvagionis